Veel van onze projecten vallen onder ‘diaconale steun’. Deze steun onderscheidt zich van ontwikkelingssamenwerking. Waar ontwikkelingssamenwerking zich richt op armoedebestrijding via structuren, richt diaconaat zich op het lenigen van persoonlijke noden, met oog op het welzijn van lichaam én ziel, en in nauwe samenwerking met de lokale kerk.
Trouw is een kernbegrip in het diaconaat. Ook mensen die blijvend kwetsbaar zijn, verdienen onze betrokkenheid. Zo krijgt het Evangelie gestalte in onze daden.
Voorbeelden van diaconale steun
- Onderwijs: basis- en vakonderwijs, inclusief speciaal onderwijs voor doven en blinden.
- Voeding & water: waterbeheer, zuivering, landbouwtrainingen, veeteelt.
- Gemeenschapsontwikkeling: spaargroepen, psychische zorg, lokale initiatieven zoals kippen- of geitenprojecten.
Wat is het einddoel van diaconale hulp?
Diaconale hulp is niet gericht op welvaart van het individu. Het is bedoeld zodat elk mens weer kan voldoen aan de Bijbelse opdracht: God liefhebben boven alles en zijn naaste als zichzelf. Echter, de gebrokenheid staat deze opdracht in de weg: ziekte, ruzie, honger, psychische problemen, enzovoorts. Een gebrokenheid die zich in elke generatie weer openbaart.
Diaconale hulp is gericht op herstel, zodat een mens die geholpen is, weer kan voldoen aan de Bijbelse opdracht: God liefhebben boven alles en zijn naaste als zichzelf. En daarmee ook weer een helper voor zijn naaste kan zijn. Diaconaat is dus niet een druppel op de gloeiende plaat, maar een olievlek die zich verspreidt.